Ik ging voor het eerst zestien uur rijden, naar Tsjechië . Alles ging goed tot aan de grens Oostenrijk/Tsjechië……zeer dichte mist Ik had een MIO navigatie en het ding sloeg op hol, hij bleef me maar terugsturen. En rechtsaf of linksaf waar het niet kon, van de grens af was het nog maar 65 kilometer en daar was ik om 13.00 uur.
In een dorp gevraagd naar de plaats Uztek. Maar niemand sprak Duits of Engels. Verder gereden en weer gestopt om iemand te vragen. Hij sprak Duits en we hebben het adres opnieuw in geprogrammeerd. Ik ben er gekomen maar vraag niet hoe. Om 18.00 was de begroeting en ontvangst. Ik was net gearriveerd en op van de zenuwen. Van de Belgische Teckelklub waren er Xavier v d Eijnden, Francine Deneux en Fonske Poels als paparazzi en Marius Troelstra uit Nederland die ik ook goed ken van de proeven. Ook zag ik veel bekenden van eerdere proeven. Het hotel was niks..heel veel lawaai geen oog dicht gedaan. De begroeting was mooi en we moesten loten. Ik had nummer elf. ’s Morgens acht uur verzamelen. Toen ik eindelijk aan de beurt was en mij de aan schot gewezen werd, ging Abby als een trein. Fonske liep achter de keurmeesters mee. Hij zei dat het fantastisch werk was en hij maakte ook de foto’s aan het stuk. Daarna africhtings vakken dat ging goed en toen Stöbern werk. Ze was in een woord klasse, ze deed een ree op en je hoorde aan haar luid waar het naar toe ging in een rondje.
Na een gezellige avond zou de dag er op Spoorluid zijn. Ook daar liet ze zich van een fantastische kant zien…..mijn super werkhondje. Ze kreeg een derde prijs!? Snapte er niks van. In die tijd werd de korthaar teckel zeer onderwaardeerd. Maar ik was er bij…ik was super trots op mijn meisje. De terugweg ging vlot omdat Francine voor mij uit reed. Maar in Oostenrijk moest ik gas terug nemen omdat ik haar niet meer bijhouden met 180 km per uur. Mijn Mio deed het weer. Heb hem zeer snel vervangen.